περβάζι παλιού κάστρου
Το τείχος του κάστρου αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά αμυντικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά στην ιστορία των μεσαιωνικών οχυρώσεων. Αυτά τα εντυπωσιακά λιθότειχα, τα οποία κυμαίνονται συνήθως σε ύψος από 6 έως 12 μέτρα και πάχος έως 3,5 μέτρα, λειτουργούσαν ως ο κύριος αμυντικός φραγμός που προστάτευε το εσωτερικό του κάστρου. Η κατασκευή τους περιελάμβανε πολλά προηγμένα αμυντικά στοιχεία, όπως προεχούσες θέσεις μάχης (βαθμίδες), βελονιές και εξωτερικές προεξοχές (μαχικολάτα). Οι βαθμίδες παρείχαν στους υπερασπιστές προστασία ενώ ταυτόχρονα μπορούσαν να αντεπιτίθενται, ενώ οι βελονιές πρόσφεραν στενές εγκοπές μέσω των οποίων οι τοξότες μπορούσαν να στοχεύουν τους επιτιθέμενους. Η κατασκευή του τείχους περιελάμβανε συνήθως έναν στέρεο πυρήνα από λίθους, επενδυμένο εξωτερικά με καλαμπικούς λίθους, δημιουργώντας σχεδόν απαραβίαστο φραγμό. Οι μηχανικοί της εποχής χρησιμοποιούσαν προηγμένες τεχνικές κατασκευής, όπως την ελαφρά κεκλιμένη βάση, γνωστή ως απόκρουση, η οποία ενίσχυε τη θεμελίωση του τείχους και βοηθούσε στην απόκρουση βολών. Το τείχος συνδέεται συχνά με μια σειρά πύργων, δημιουργώντας ένα ενοποιημένο αμυντικό δίκτυο που επέτρεπε στους υπερασπιστές να καλύπτουν με πυρά ολόκληρο το μήκος του τείχους. Επιπλέον, το ύψος και το πάχος του τείχους παρείχαν αποτελεσματική άμυνα κατά των μεσαιωνικών πολιορκητικών μηχανών, συμπεριλαμβανομένων των πολιορκητικών κριούν και των πύργων πολιορκίας.
EN
